I still remember the
first time my friend with low vision and I walked on the main road. We were
heading toward the nearby general hospital. When we were about cross the road,
my friend raised her hand up hoping vehicles on the road will stop and let us
to cross the road. When we were almost start crossing, suddenly a car came with
high speed. Luckily we managed to move back quickly to avoid the car...if not,
surely we would be hit by the car.
我还记得第一次我和我低视力的朋友越过马路。我们正准备向着医院的方向驶去。当我们正要越过马路时,我的朋友提起手,希望前面驶来的车停会儿让我们过马路先。怎知有辆汽车迅速地驶来。幸好,我们赶紧避开。不然的话,后果肯定不堪设想
Saya masih ingat lagi
kali pertama saya berjalan kaki di atas jalan raya bersama seorang kawan yang
mempunyai penglihatan terhad. Destinasi kami ialah hospital kerajaan yang
berhampiran. Apabila kami ingin melintas jalan tersebut, kawan saya mengangkat
tangan sebagai isyarat agar kenderaan akan berhenti untuk memberi kami melintas
jalan. Apabila kami mahu melangkah kaki, tiba-tiba sebuah kereta datang dengan
lajunya. Nasib baik kami sempat bergerak ke belakang semula untuk mengelak
kereta itu. Jika tidak, sudah pasti kami akan dilanggar kereta itu.
No comments:
Post a Comment