My parents....

“Let her go and enjoy herself. Why should stay at home?” 

My mum always encourages and never stops me from going out. She allows me to go out with my friends to shopping malls, lunch and dinner gatherings or outstation trips. 

“为什么要留在家中？让她出去享受自己的生活吧。”

我母亲经常鼓励我外出而从来不阻止，他允许我和其他残障朋友一齐去购物广场购物，一齐聚会享用午餐，晚餐，或是到外坡游玩。
"Biarlah dia pergi bersukaria. Kenapa harus tinggal di rumah sepanjang hari?"

Ibu saya tidak pernah menghalang saya keluar bersiar-siar. Malah, dia selalu menggalakkan saya pergi sana sini. Dia membenarkan saya pergi pusat-pusat membeli belah dan keluar makan bersama rakan-rakan OKU serta pergi melancong.

I went to visit many places such as Pulau Paya, Langkawi, Kuala Lumpur, Pulau Pangkok, Genting Highland etc. 

我到过很多地方旅游，如吉隆坡，兰卡威，巴耶岛，邦咯岛，云顶高原等. 

Saya pernah melawat banyak tempat seperti Pulau Paya, Langkawi, Kuala Lumpur, Pulau Pangkor, Genting Highland dan lain-lain.

.
There were the wondrous overseas trips to Japan and Lourdes, Paris. I won’t forget those enjoyable moments. 

I would like to say: “Thank you very much my dearest and beloved Mother!” 

I deeply appreciate my mother! Without her encouragement and positive thinking, I think I won’t be able to visit many beautiful places. 

还有那奇妙的卢尔德，巴黎和日本海外旅程。我永远不会忘记那些令人愉快的时刻。

我想说：“感谢您，妈妈。。。你是我最亲和最敬爱的母亲！”

我深深感激母亲！如果没有她的鼓励和积极的思维，我想我会无法到许多美丽的地方去旅游。

Saya juga pernah melancong ke luar negara iaitu Japan dan Lourdes, Paris. Tempat-tempat itu sememangnya menyeronokkan yang tidak mungkin saya dapat lupakan.

Saya ingin mengucapkan: "Terima kasih banyak-banyak kepada ibu yang saya sayangi!"

Saya betul-betul menghargai ibu saya! Tanpa galakannya, saya rasa adalah tidak mungkin saya berpeluang melawat begitu banyak tempat yang menarik.


                                   
But my father thought negatively…he could say… 
“Why go with such difficult condition (during my younger days I had more spasm)???
“Why keep going out?”
“Better stay at home!” 

但我的父亲的思维切是很负面的。。。。他会这么说。。。
“为什么你的身体状况那么困难了还要出去（在我年轻时，身体痉挛症状更严重）？？？
“为什么一直要出去？”
“最好是留在家里！”

Namun, ayah saya berpandangan negatif...Apa yang dia biasa menyuarakan ialah...
"Kenapa nak keluar dengan keadaan fizikal yang sebegitu payah (saya mengalami masalah 'spams' dan keadaan ini jauh lebih teruk lagi semasa saya kecil dulu)?"
"Kenapa selalu nak keluar?""Lebih baik duduk di rumah saja!"

No matter how I am not affected and discouraged by his negative attitude. I don’t want to confine myself at home. I don’t want to be like a frog at the bottom of a well…knows nothing of the great ocean!!!

Just because someone on the wheelchair does not mean we can’t go out. It is not the reason to prevent us from going outside. Oh dear, we are not disabled by physical impairment but disabling by whole inaccessible and exclusive society!

不管如何，我是不会受到父亲的消极态度影响，我不想把自己封鎖在家中，我不想成为一只井底之蛙，永远不知道海洋的广阔。

不能因为我们坐在轮椅中就意味着我们不能出外活动，那不是阻碍我们外出的原因。啊，亲爱的朋友，身体的残障不是造成阻碍原因，而社会上的各种障碍和歧视才是我们最大的阻碍。

Bagaimanapun, pandangan negatifnya tidak sesekali mempengaruhi hidup saya. Saya tidak mahu mengurung diri saya di rumah. Saya tidak mahu jadi seseorang yang tidak tahu apa-apa seperti katak di bawah tempurung.

Walaupun menggunakan kerusi roda, ini tidak bermakna kami tidak boleh keluar rumah. Ia tidak harus dijadikan alasan untuk menghalang kami keluar. Sebenarnya, kami bukannya hidup dalam keadaan kurang upaya akibat daripada ketidakupayaan fizikal yang kami alami, tetapi disebabkan oleh persekitaran yang tidak mesra OKU.